Dyscypliny rolkarskie
Jazda szybka – zawody mogą być rozgrywane na torach, trasach ulicznych i maratonach. Wyścigi na torach odbywają się na specjalnie do tego celu przeznaczonych obiektach z wyprofilowanymi wirażami; trasy uliczne różnią się miedzy sobą długościami okrążenia i maja niesymetryczne zakręty. Dystans: od 200 m do 20 km. Zawody jazdy szybkiej cieszą się dużym zainteresowaniem. Rekord na dystansie 200 m wynosi 16 sek. Maraton najlepsi pokonują w niespełna godzinę (średnia prędkość powyżej 40 km/godz.). Wrotkarstwo szybkie jest jedna z siedmiu dyscyplin, które pretendują do włączenia do programu Igrzysk Olimpijskich w 2016 r. Decyzja zapadnie juz w tym roku podczas kongresu MKOl w Kopenhadze.
Freestyle (slalom) – zyskuje coraz większa popularność. Zawodnicy pokonują slalom miedzy kubeczkami ustawionymi blisko siebie. Także tu jest podział na podkonkurencje – w niektórych liczy się czas, a w innych jakość i stopię trudności wykonanych ewolucji.
Hokej na wrotkach – zasady gry podobne do tradycyjnych, lecz zamiast krazka turla sie piłke po odpowiednio przygotowanym boisku. Mecze sa widowiskowe i prowadzone w szybkim tempie. W zawodach udział biorą drużyny męskie i damskie.
Jazda figurowa – ma wiele analogii z łyżwiarstwem figurowym. To jedyna z dyscyplin wrotkarskich, w której używa się wrotek dwuśladowych, tzw. klasycznych, ponieważ tylko one umożliwiają wykonanie niezbędnych elementów technicznych (skoków, piruetów itd.) . Zawodnicy występują solo i parami.
Jazda agresywna – choć brzmi groźnie, wcale taka nie jest. Dyscyplina ta była niezwykle popularna w latach 90. Uprawiają ją zawodnicy, którzy skaczą i ślizgają się po poręczach, murkach i rampach. Można ich spotkać w skateparkach oraz w obrębie miasta, na „naturalnych” przeszkodach. Biorą udział w zawodach, gdzie oceniane są jakość i różnorodność ewolucji.
